Μερικές ενστάσεις για το τι τρώνε τα παιδιά μας στον παιδικό σταθμό

Το παρακάτω άρθρο μου δημοσιεύτηκε στο www.themamagers.gr 

Έχω κάνα-δυο ερωτήσεις να σου κάνω, ερωτήσεις που με απασχολούν πολύ τα τελευταία χρόνια και αφορούν στη διατροφή των παιδιών.

Έτοιμη;

Here goes.

Πόσοι από μας στέλνουμε τα παιδιά μας παιδικό σταθμό;

Να βλέπω χέρια, έτσι μπράβο.

Και πόσοι από μας αφήνουμε εκεί τα παιδιά για μεγάλο μέρος της ημέρας μιας και δουλεύουμε (επειδή το θέλουμε, έτσι, από διαστροφή, όχι ότι πρέπει, μη φανταστείς);

Μμμμ, κάμποσα χέρια κι εδώ.

Εφόσον τα παιδιά χτυπάνε κάρτα εκεί μέχρι να τα μαζέψουμε ή μέχρι να μας τα γυρίσει το σχολικό το μεσημερο-απόγευμα, λογικό επακόλουθο ότι τρώνε κιόλας εκεί, σωστά; Και κατά πάσα πιθανότητα, όχι μόνο ένα γεύμα, πάλι σωστά; Ο δικός μου ας πούμε τρώει εκεί δύο γεύματα, πρωινό και μεσημεριανό, τρία αν βάλεις μέσα και το φρούτο. Πολλές φορές δε ζητά και 2^η ή 3^η μερίδα στο μεσημεριανό. Έχω μια υποψία ότι στο γεγονός αυτό οφείλεται και η αύξηση στα δίδακτρα που φάγαμε φέτος, δεν ξέρω αν με πιάνεις…

Πόσοι από μας λοιπόν γνωρίζουν τι τρώνε τα παιδιά μας εκεί; Στην περίπτωση φυσικά που δεν τους ετοιμάζουμε εμείς το φαγητό. Και δεν εννοώ αν λαμβάνουμε το καθημερινό πρόγραμμα διατροφής, αλλά αν ξέρουμε πως μαγειρεύονται τα φαγητά, τι υλικά χρησιμοποιούνται κλπ.

Λιγότερα σηκωμένα χέρια εδώ.

Όταν ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε τον μικρό στον παιδικό σταθμό είχαμε ρωτήσει την ιδιοκτήτρια από πού π.χ. προμηθεύεται τα κρέατα που χρησιμοποιεί στα γεύματα που παρασκευάζει. Όταν μετά από δυο χρόνια χρειάστηκε να ψάξουμε για νέο παιδικό σταθμό, μέσα στις ερωτήσεις που απευθύναμε στους ανθρώπους που μιλούσαμε ήταν πάλι αυτή. Και στην πρώτη περίπτωση και στη δεύτερη νιώθαμε σα να είχαμε κάνει ερώτηση του στυλ “Που μπορεί κανείς να βρει ένα δεινοσαυράκι για pet;”. Αρχικά βλέμμα στο κενό, ακολουθούμενο συνήθως από μακρόσυρτο “Εεεεεε…” και μετά από κάποια δευτερόλεπτα η απάντηση.

Σε μια από αυτές τις συναντήσεις μάλιστα είχε τύχει να ρωτήσουμε τις ιδιοκτήτριες ενός παιδικού σταθμού αν συμπεριλάμβαναν ψάρι στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά τους. Εκείνες τότε περιχαρείς και οι δύο μας είχαν απαντήσει ότι δίνουν ψάρι στα παιδάκια, αλλά όχι σε μορφή ψαρόσουπας. Τους έφτιαχναν πένες με σολομό και κρέμα γάλακτος. Μάλιστα είχαν σχολιάσει πως το πιάτο τύχαινε θετικότατης ανταπόκρισης απ’ τα παιδιά, καθώς το έτρωγαν με περισσότερη όρεξη σε σχέση με τη (βαρετή και καθόλου γκλάμορους εδώ που τα λέμε) ψαρόσουπα. Έλα όμως που ο σολομός είναι τίγκα πέρα από τα Ω3 και στα βαρέα μέταλλα και ως εκ τούτου δεν συστήνεται η κατανάλωση από παιδιά.

Στον παιδικό που πάει τώρα ο μικρός έχουν μια τάση να τιγκάρουν τα παιδιά το πρωί στη ζάχαρη. Η ΦΡΑΟΥΜΠΙΧΤΕΝ μέσα μου αντιδρά. ΟΚ, αντιλαμβάνομαι ότι δεν κόβεται η ζάχαρη, αλλά έλεος, κάθε μέρα ή μαρμελάδα ή κέικ ή μερέντα, ας είναι και σπιτική; Και δεύτερη δόση το απόγευμα στο σπίτι; Γιατί μη μου πεις ότι δεν έχει κέικ και στο σπίτι ή μπισκότα ή ό,τι άλλο βγαίνει σε γλυκό σκατολοΐδι… Δεν θα σε πιστέψω.

Βλέπω στις αντιδράσεις όσων τα λέω αυτά ότι είμαστε υπερβολικοί. Ότι το ψειρίζουμε πολύ, ότι ρωτάμε πολλά, ότι βγάζουμε μια παραξενιά γενικότερα. Ενώ αυτό μπορεί χαλαρά να ισχύει, ότι είμαστε γεροπαράξενοι εννοώ, παρ’ όλα αυτά κάτσε αν θες και σκέψου. Εσύ δεν θέλεις να δίνεις ό,τι καλύτερο στα παιδιά σου; Στο μέτρο του εφικτού πάντα. Πολλές φορές δεν σερβίρεις σ’ εκείνα πρώτα βάζοντας τους το καλύτερο κομμάτι φαγητού; Ή, δεν στερείσαι εσύ κάτι που ξέρεις ότι θα τους κάνει καλό; Θα αγόραζες ένα προϊόν γι’ αυτά με γνώμονα μόνο την τιμή, δηλαδή “Είναι φτηνό, μας κάνει”; Και αν αυτό το έκανες μια φορά, ΟΚ, έχεις σκοπό να το κάνεις κάθε μέρα; Όταν τα παιδιά όμως τρώνε το φαγητό του παιδικού σταθμού, το κάνουν κάθε μέρα. Είναι δηλαδή κάτι που καθορίζει το διατροφικό τους πρόγραμμα και την γενικότερη υγεία τους. Σκέψου ότι το παιδί σου, αν ακολουθεί αυτό το πρόγραμμα, τα 2/3 της διατροφής του τα κάνει εκτός σπιτιού τις καθημερινές. Δεν πρέπει να ενημερωθείς όσο καλύτερα μπορείς κάνοντας 1-2 ερωτήσεις παραπάνω; Ή να πατήσεις πόδι όπου χρειάζεται, όπως π.χ. με τα γλυκά ή το σολομό;

Άλλωστε, λένε ότι τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού είναι τα πιο σημαντικά όσον αφορά τη διατροφή του…

Just saying…

Διάβασε κι άλλα άρθρα στο www.themamagers.gr