Το παρακάτω άρθρο μου δημοσιεύτηκε στη Lifo.

I have a dream

Σου λέει κάτι αυτή η φράση; Έχεις νιώσει ότι σε αντιπροσώπευσε έστω για κάποια περίοδο της ζωής σου;

Είχες ποτέ ένα όνειρο που το έβλεπες μέρα νύχτα; Που κοιμόσουν και ξυπνούσες με την επιθυμία να υλοποιηθεί; Που το ποθούσες για μέρες/μήνες/χρόνια; Και που με πόνο ψυχής αντιλαμβανόσουν στην πορεία ότι το όνειρο αυτό συγκαταλέγεται στην κατηγορία των άπιαστων. Και ότι όσες προσπάθειες κι αν έκανες για να το δεις να παίρνει σάρκα και οστά έσκαγαν σαν κύματα πάνω σε κυματοθραύστη.

Υπάρχει μια φράση που την έχεις ακούσει σίγουρα.

Βρίσκω ρομαντικό με την κακή έννοια να πιστεύεις ότι ολόκληρο το σύμπαν είναι εδώ για να εκπληρώνει τις δικές σου επιθυμίες. Όχι, δεν ισχύει καλό μου. In fact, το σύμπαν χέστηκε για σένα. Εδώ δεν το ενδιαφέρουν τα big bangs, οι κλιματικές αλλαγές, το αν θα συνεχίσει η ζωή στη γη (μήπως τελικά όπου «σύμπαν» να βάλεις Τραμπ;). Εκτός φυσικά αν με τον όρο «σύμπαν» εννοείς κάποιους ανθρώπους που μπορεί να σε στηρίξουν στη ζωή σου, κάποιες συγκυρίες ευνοϊκές που μπορεί να έρθουν στο δρόμο σου κλπ κλπ. Τότε ναι, δεν πρόκειται για συνομωσία, πιο πολύ για τύχη, αλλά και πάλι, ίσως να μπορέσεις τελικά να αποκτήσεις αυτό που ποθείς. Και βέβαια αυτό συνήθως απαιτεί πολλή και σκληρή δουλειά από μέρους σου. I mean, μερόνυχτα. Ιδρώτας. Δάκρυα. Άντε και αίμα, για να συμπληρωθεί το τρίπτυχο του Sakis. Το οποίο με πάει στην επόμενη φράση που πάλι έχεις ακούσει σίγουρα. Αν η προηγούμενη με εκνεύριζε, αυτή με στενοχωρεί και με βάζει σε σκέψεις:

Δες κι αυτό! Αγαπητό ελληνικό κράτος

«Αν πιστέψεις πολύ σε κάτι και δουλέψεις πολύ γι’ αυτό, τότε σίγουρα θα τα καταφέρεις».

Είναι μια φράση που ξεστομίζεται εύκολα. Σα να βλέπω μπροστά μου τώρα την συνέντευξη του Χ αστέρα που διηγείται το success story του. Τον ρωτά η δημοσιογράφος «πως πιστεύετε ότι καταφέρατε να φτάσετε ως εδώ;». Κι εκείνος δίνει αυτή την απάντηση, σίγουρος για τον εαυτό του. Ή της. Δεν υπάρχει διαχωρισμός στα φύλα.

Και έρχομαι εγώ η σπαστικιά τώρα να ρωτήσω. Δηλαδή αλήθεια; Αν πιστέψω με όλη μου την ψυχή σε κάτι και δουλέψω πολύ γι’ αυτό, θα τα καταφέρω; Σίγουρα; Και θα μου πεις εσύ «Ναι. Για πόσους ανθρώπους που τα έχουν καταφέρει έχουμε αντίστοιχες μαρτυρίες;». Και θα σου απαντήσω για πολλούς μάλλον, αφού είπαμε, η φράση ακούγεται γενικά. Αλλά για πόσους που αγωνίστηκαν σκληρά στη ζωή τους αλλά δεν τα κατάφεραν τελικά δεν ακούσαμε ποτέ; Και ούτε θα ακούσουμε; Η αποτυχία δεν πουλάει άλλωστε. Άρα, μήπως για κάθε 3-4 τέτοιες ιστορίες που μπορείς να φέρεις στο μυαλό σου, υπάρχουν άλλες 300-400 ανθρώπων που δεν τα κατάφεραν; Που απογοητεύτηκαν, κάποια στιγμή τα παράτησαν, γύρισαν πίσω στη ρουτίνα τους ή έβαλαν πλώρη για άλλους προορισμούς. Μήπως είναι σαν το παγόβουνο, που βλέπεις κάτι να προεξέχει απ’ τη θάλασσα, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχεις ιδέα για το τι βρίσκεται πιο μέσα;