• ΑΡΧΙΚΗ
  • WELCOME!
  • THAT’S LIFE
  • STYLE
  • JUST EATING
  • JUST THINKING
  • JUST ENTERTAINMENT
  • Giveaways
  • ΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ!
  • ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • WELCOME!
  • THAT’S LIFE
  • STYLE
  • JUST EATING
  • JUST THINKING
  • JUST ENTERTAINMENT
  • Giveaways
  • ΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ!
  • ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ

just electra just electra

JUST THINKING

No use crying over spilled… φασολάδα

No use crying over spilled… φασολάδα

Είχαν έρθει οι γονείς μου την προηγούμενη βδομάδα να κρατήσουν λίγο το μπεμπέ μπας και καταφέρω να κάνω καμιά δουλειά στον στάβλο, συγνώμη στο σπίτι.


Όταν έρχονται ζητάω απ’ τη μητέρα μου να μου μαγειρέψει λίγο φαγητό, μπας και γλυτώσω για κάνα δυο μέρες το μαγείρεμα. Έχω και του μωρού το φαγητό τώρα, οπότε, καταλαβαίνεις, όταν μπορώ να αποφύγω τη μία από τις δύο υποχρεώσεις, κάνω πάρτι.


Την ημέρα εκείνη λοιπόν είχα χαρεί που επιτέλους κατάφερνα να ξεσκονίσω/σκουπίσω/σφουγγαρίσω κανονικά και όχι μόνο όσα βλέπει η πεθερά. Να πακετάρω επίσης και τα τελευταία από το χριστουγεννιάτικο ντεκορασιόν.


Θα μου πεις, τι είσαι, μαζόχα; Χάρηκες που έκανες δουλειές όλη μέρα; Είναι καλύτερο αυτό από το να έχεις το μπεμπουλίνι σου συνεχώς αγκαλίτσα, να χουζουρεύετε και να λέτε τραγουδάκια;

Τρεις είναι οι απαντήσεις μου σ’ αυτό:

  1. Ακόμα και τον παράδεισο τον βαριέσαι κάποια στιγμή
  2. Αν μάλιστα στον παράδεισο, τα γλυκούλια αγγελάκια βγάζουν δόντια, οπόταν γκρινιάζουν όοοοολη μέρα ή θέλουν αγκαλιά ακόμα και όταν κατουράς, ε, ένα διάλειμμα το χρειάζεσαι ακόμα κι αν αυτό σημαίνει κοψομέσιασμα
  3. Επιπλέον. Αγκαλίτσες και χουζουρέματα με μωρό όλη μέρα; Σε ποιο σύμπαν;

 


Δες κι αυτό! bébé don’t προυτς



Αφού τελείωσα λοιπόν με τις μέσα δουλειές, είπα να βγω στο μπαλκόνι να πουντιάσω καθαρίζοντας με μπατανόβουρτσα καμιά 5άρα ζευγάρια παπούτσια του Ορφέα που τα είχε κάνει σύσκ@τα είτε από τα χώματα καθώς έπαιζε είτε κυριολεκτικά, επιλέγοντας πολύ προσεχτικά τα βήματά του πάνω στα καθαρά πεζοδρόμια της πόλης.

Κατόπιν, σίγουρα κάτι άλλο θα έκανα που δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή. Όταν τελικά τελείωσα, έξω ότι χανόταν το ροδοπορτοκαλοκίτρινο χρώμα του ηλιοβασιλέματος. Τουτέστιν, κόντευε να με πάρει η μαύρη νύχτα.

Και τότε συνέβη.

Ακούω τη μητέρα μου να φωνάζει απ’ την κουζίνα και τρέχω έντρομη, φοβούμενη πως έπαθε κάτι ο μπεμπές, ο οποίος τελευταία δοκιμάζει συνεχώς τις ακροβατικές του ικανότητες. Ευτυχώς όμως εκείνος ριλάξαρε στο ριλάξ του, κοιτώντας με γουρλωμένα μάτια το σκηνικό που εκτυλισσόταν μπροστά του. Ποιο ήταν αυτό; Η μητέρα μου, στην προσπάθειά της να τα κάνει όλα ταυτόχρονα και γρήγορα, είχε αδειάσει την κατσαρόλα με τη βραστή φασολάδα, σε ένα μεγάλο γυάλινο μπολ, το οποίο με ένα εντυπωσιακότατο ΚΡΑΚ είχε σπάσει, αφήνοντας το ζουμερό του περιεχόμενο να απλωθεί παντού. Σε πάγκο, ντουλάπια, χαλί.

     – Πωπω τι έκανα! Πωπω τι έκανα! Πωπω τι έκανα!, έλεγε ξανά και ξανά.

Μετά πέρασε σε χαρακτηρισμούς.

     – Είμαι χαζή, αυτό είμαι!

Τελικά, χρειάστηκα μισή ώρα, σκυμμένη στα τέσσερα (όχι τόσο σέξι όσο νομίζεις…), να μαζεύω φασόλια και να τρίβω μετά, πάλι με την μπατανόβουρτσα (την τιμητική της είχε εκείνη τη μέρα) το χαλί, μπας και ξεβρωμίσει. Παράλληλα, προσπαθούσα να την ηρεμήσω και να της δείξω ότι δεν έγινε δα και κάτι το τόσο τραγικό. Προσπαθούσα να περάσω και στον Ορφέα, ο οποίος άκουσε σαματά και φυσικά τσουπ, εμφανίστηκε, ότι εφόσον είμαστε καλά και κανένας δεν έπαθε κάτι, όλα καλά. Η μητέρα μου ήταν τόσο σοκαρισμένη που δε μ’ άκουγε. Μέχρι κι ο Ορφέας προσπάθησε να την ηρεμήσει, αλλά εκείνη είχε ήδη αποφασίσει ότι έφταιγε ανεπανόρθωτα.

Ε λοιπόν, αυτό το σκηνικό εμένα με έβαλε σε σκέψεις. Πάντα έφερνε την καταστροφή όταν γινόταν κάτι τέτοιο; Γιατί τέτοιο αυτομαστίγωμα; Κι επίσης, εγώ, αν είχα μεγαλώσει κάτω από αυτές τις συνθήκες, πως και μου βγήκε αυτή η ψύχραιμη αντίδραση τώρα;

Το βράδυ, που έκατσα και αναμάσησα όλη τη φάση ανασύροντας απ’ το βάθος του μυαλού οικογενειακές μνήμες, είδα ότι ναι, μια δόση υπερβολής την είχε πάντα της. Μπορεί κάποιο συμβάν μικρής σημασίας να την έπνιγε. Κάτι που εγώ θα προσπερνούσα πηγαίνοντας παρακάτω, εκείνη να την έκανε να το χάνει. Εκείνη η βροχή που θα της έβρεχε τα παπούτσια, το φαγητό που θα ήταν 1 βαθμό πιο κρύο απ’ ότι έπρεπε για το οικογενειακό τραπέζι, εκείνος ο κόκκος σκόνης που τόλμησε να μην ξαφανιστεί ντροπιασμένος κάτω απ’ το ξεσκονόπανό της, ήταν ικανά να της προκαλέσουν στομαχόπονο. Καλά, θα μου πεις, αυτό έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του καθενός, το πως έχει μεγαλώσει και τι βιώματα έχει. Βέβαια έχει να κάνει και με το τι θεωρείς εσύ ουσιώδες και άξιο πρόκλησης πονοκεφάλου. Κι εγώ πονοκεφάλιαζα και πονοκεφαλιάζω εννοείται, για διαφορετικά πράγματα όμως. Πιο ουσιώδη, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον.

Αλλά το αυτομαστίγωμα; Είναι κοινώς αποδεκτό πως δεν είναι καλή πρακτική, πόσο μάλλον για κάτι που διορθώνεται. Εκείνη είχε μπει σε μουντ αυτοτιμωρίας όμως για ένα φαγητό που χύθηκε. Ήταν επειδή το ατύχημα συνέβη στο σπίτι μου, οπότε και ένιωθε ενοχές που με έβαλε να κάνω δουλειές; Σίγουρα αυτό έπαιξε ρόλο. Ωστόσο, πάντα τη θυμάμαι, σε “δύσκολες” στιγμές να το γυρίζει όλο πάνω της.

Δεν μπορώ να πω ότι δεν το έχω κληρονομήσει/αντιγράψει αυτό το χαρακτηριστικό. Όλοι το κάνουμε κάποιες φορές. Ένας λάθος χειρισμός και φορτώνουμε τον εαυτό μας με ενοχές και μαύρες σκέψεις σχεδιασμένες από το μυαλό μας με μαεστρία ώστε να μας χτυπάμε σε σημείο που πονάει. Ξανά και ξανά. Αντί να γλείφουμε με στοργή τις πληγές μας για να επουλωθούν, ρίχνουμε αλάτι. Και κάπου αυτό στην πορεία μπορεί να γίνει και λίγο παρηγοριά, σαν το τσιγάρο. Όταν όλη σου τη ζωή το κάνεις, η δύναμη της συνήθειας αυτής σε ωθεί να το αναζητάς για να μη διαταράσσεται η ισορροπία μέσα σου.

Μήπως όμως εμείς οι γυναίκες είμαστε κομματάκι πιο εξοικειωμένες με το αυτομαστίγωμα απ’ ότι οι άντρες; Είναι γραμμένο στο dna μας, είναι ο τρόπος που μεγαλώσαμε; Ιδιαίτερα οι παλιότερες γυναίκες το είχαν πιο έντονα. Αλλά και οι νεότερες δεν πάνε πίσω νομίζω.

Διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο πρόσφατα στο blog της Αλεξάνδρας-The smiley mom. Εκεί που λες, η πάντα χαμογελαστή Αλεξάνδρα παρουσιάζει 3 βιβλία που της άλλαξαν τη ζωή. 3 βιβλία, που εν ολίγοις, εξηγούν ότι όλο αυτό που περιγράφω παραπάνω οφείλεται στο πώς έχει μεγαλώσει τις γυναίκες αυτός ο ντουνιάς και όχι στο ότι κάνουμε κάτι λάθος εμείς. Αναφέρει ενδεικτικά ότι “αν μια γυναίκα έχει μια επιτυχία θα την δικαιολογήσει ως ότι ήταν τυχερή, ή απλά συνέβη”. Δεν θα πει “Τα κατάφερα γιατί είμαι καλή σε αυτό”. Αυτό βεβαίως έχει εφαρμογή και στην αντίθετη περίπτωση. Αν μια γυναίκα αποτύχει σε κάτι ή δεν το πετύχει στο βαθμό που θα ήθελε, τότε θα πει “Δεν μπορώ, δεν είμαι καλή σε αυτό”.

Δεν θα ισχυριστώ λοιπόν πως δεν το κάνω κι εγώ αυτό. Όπως έλεγα και παραπάνω, οι συμπεριφορές αυτές κληρονομούνται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Αυτό που όμως μου έκανε εντύπωση τη δεδομένη στιγμή είναι ότι, ενώ παλιότερα σε αντίστοιχο περιστατικό μπορεί κι εγώ να έφερνα την καταστροφή και να τραβούσα να ξεριζώσω τα μαλλιά μου, τώρα ήμουν αυθόρμητα πιο στωική, αλλά παράλληλα και πιο in action. Έχω αλλάξει τις προτεραιότητές μου; Προσπαθώ μεγαλώνοντας να με σέβομαι, να με καταλαβαίνω και να με αγαπώ περισσότερο; Έχω φέρει παιδιά σε τούτο τον κόσμο, οπότε προσπαθώ να γίνω κάτι καλύτερο γι’ αυτά; Ή να τους διδάξω μέσω της δικής μου συμπεριφοράς κάποια πράγματα;


Λίγο απ’ όλα πιστεύω.


Ποια είναι η δική σου γνώμη επί του θέματος;

 

 

For the record:

  1. Τα βιβλία τα έχω αγκαζάρει, εξ ου και η αναφορά στην Αλεξάνδρα εδώ, μην τυχόν και “ξεχάσει” να μου τα δανείσει. Τι νόμιζες; Ότι ήταν αφιλοκερδής κίνηση; Χα!
  2. Το ποστ αυτό το έγραψα εν μέρει για να λειτουργεί υπενθυμιστικά. Είμαι άψογη, καμία αντίρρηση εκεί, αλλά πολλές μερικές φορές χάνω κι εγώ το δρόμο μου… 
       

 

 

Written by Ηλέκτρα - 24/01/2019 - 1939 Views
Tags | Απόψεις, Οικογένεια, Παιδιά

You Might Also Like

Πόσο αβοήθητος νιώθεις σαν γονιός όταν το παιδί σου αρρωσταίνει; Όταν δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να του ανακουφίσεις τον πυρετό, το μπούκωμα, το βήχα; Ειδικά όταν το παιδί είναι μικρό...

Τι σε κάνει να νιώθεις αβοήθητος σαν γονιός;

21/05/2017
Don't blame it on your hormones

Όχι, δε φταίνε οι ορμόνες σου…

31/05/2019
Τον τελευταίο χρόνο στην οικογένεια έχουμε δοκιμάσει και προτείνουμε τις συνδρομητικές υπηρεσίες του Netflix για 6 λόγους. Θέλεις να διαβάσεις ποιοι είναι αυτοί;

6 λόγοι για τους οποίους μια οικογένεια θα έβαζε Netflix

28/05/2017

14 Comments

  • Avatar
    Ερωφίλη 14/03/2019 at 11:29

    Πολύ μου άρεσε ο τίτλος αρχικά και μετά και η ανάρτηση! Δυστυχώς είμαι κι εγώ κάπως έτσι, τύψεις για πολύ μικρά πράγματα που δεν αξίζουν, αλλά ευτυχώς το συνειδητοποίησα και προσπαθώ να αλλάξω. Είναι πολύ απελευθερωτικό να μην αυτομαστιγώνεσαι τελικά!! Ειδικά όταν όσο και να αυτομαστιγωθείς δεν μπορείς να αλλάξεις κάτι! Shrug your shoulders, smile and move on!

    Reply
    • Ηλέκτρα
      Ηλέκτρα 18/03/2019 at 12:37

      Έτσι Ερωφίλη, συνήθως δεν αλλάζει κάτι. Ή χρειάζονται πολλά χρόνια ψυχοθεραπείας έστω.
      I wouldn’t know of course!
      🤪
      Σ’ ευχαριστώ για το σχόλιο!

      Reply
  • Avatar
    Χρυσή-Bliss Seeking Mom 12/02/2019 at 00:05

    Μα πόσο γελάω πάντα! Πώς καταφέρνεις να καταγραφεις την προβληματική και ταυτόχρονα να το κάνεις με τόσο πηγαίο χιούμορ! Κι εγώ πάντως φουλ αυτομαστίγωμα! Ουφ, και αυτό πρέπει να λύσουμε?

    Reply
    • Ηλέκτρα
      Ηλέκτρα 08/03/2019 at 14:40

      Το χιούμορ είναι ένας απ’τους λόγους που ανασαίνω.
      Δεν μπορώ χωρίς!
      Όσο για το αυτομαστίγωμα, μη νομίζεις κατά βάθος (όχι και πολύ δλδ) μαζόχα εδώ 🙋‍♀️
      Αν πάντως βρεις τον τρόπο…

      Reply
  • Avatar
    Νάντια 08/02/2019 at 08:13

    Δυστυχώς και ευτυχώς, είμαστε ό, τι έχουμε βιώσει!
    Το να αρνούμαστε ότι έχουμε μεγαλώσει και κοπιαρει ακριβώς αυτά που ζήσαμε ως παιδιά είναι ανωφελο!
    Αυτό που μάλλον είναι το μόνο χρήσιμο, είναι να βρούμε τρόπο να ανακαλύψουμε τι πραγματικά μας ταιριάζει μέσα σε όλα αυτά που κοπιαραμε. Αν το βρούμε ας κάνουμε ο, τι μας φωτίσει η κάθε μέρα!
    Εισαι μια χαρά… είμαστε μια χαρά! Κάνουμε ο, τι καλύτερο μπορούμε!
    ΥΓ: λέω στον εαυτό μου μην “αναμασάω” πολύ τα σκηνικά με τη μαμά μου..!

    Reply
    • Ηλέκτρα
      Ηλέκτρα 09/03/2019 at 12:50

      Αααχ Νάντια, άνοιξα/ανοίξαμε μεγάλη κουβέντα μου φαίνεται!
      Στέκομαι σ’ αυτό που λες, να κρατήσουμε αυτό που μας ταιριάζει από αυτά που ούτως ή άλλως, καλώς ή κακώς έχουμε κοπιάρει απ’ τους γονείς μας.
      Σοφή κουβέντα απ’ τη σοφή με τις αρβύλες!
      😚

      Reply
  • Avatar
    Κάλη 29/01/2019 at 12:30

    Πέρα από την προφανή εξήγηση του στυλ: είναι στο χαρακτήρα της/μου/σου/του… νομίζω ότι ναι, είναι στο dna της γυναίκας να παίρνει την ευθύνη πάνω της για όλα και για όλους. Απλά λίγο η εκπαιδευση, λίγο τα βιβλία, λίγο η κοινωνίες που αλλάζουν σίγουρα μας έχουν κάνει εμάς, τη νεότερη γενιά τρομάρα μας, λίγο πιο σκεπτόμενες πάνω σε τέτοια φιλοσοφικά άτομα και άρα με μεγαλύτερη διάθεση να το αλλάξουμε όλο αυτό ξεκινώντας από την πρσωπική μας αυτοεξέλιξη και μετέπειτα και των γύρω μας. Αυτά είχα να πω και παώ να φτιάξω φαγητό που ελπίζω να μην κάψω… όχι τίποτα άλλο τζάμπα ο κόπος! χεχε! Κάλη

    Reply
    • Ηλέκτρα
      Ηλέκτρα 09/03/2019 at 13:07

      Κάλη μου, ναι, επωμιζόμαστε πολλά εμείς οι γυναίκες και μέσα σε αυτά αναλαμβανουμε και την ευθύνη να κριτικάρουμε τους εαυτούς μας (αν δεν προλάβει να το κάνει κάποιος άλλος δηλαδή). Και ως γνωστόν, σαν κριτές του εαυτού μας, έχουμε την τάση να είμαστε οι χειρότεροι δυνατοί.
      Τουλάχιστον ας βγει κάτι καλύτερο απ’ όλο αυτό. Όπως λες κι εσύ, ας πάρουμε την ευκαιρία για να αυτοεξελιχθούμε…
      Υ.Γ. ελπίζω το φαγητό να μην κάηκε. Ούτε να χύθηκε 😉

      Reply
  • Avatar
    Μαρία-Η Κόκκινη Καμέλια 28/01/2019 at 22:21

    Αααχ πολύ μ’ αρέσουν αυτά τα άρθρα σου βρε Ηλέκτρα! Βρίσκω τον εαυτό μου σε πολλά απ ‘ αυτά που είπες! Το παλεύω πάρα πολύ κι εγώ να μην επωμίζομαι όλη την ευθύνη με το παραμικρό αλλά ξες. Φιλοσοφία θέλει για να το βγάλεις από πάνω σου!

    Reply
    • Ηλέκτρα
      Ηλέκτρα 09/03/2019 at 12:56

      Ααααχ Μαρία μου, φιλοσοφούμε για το ένα, φιλοσοφούμε για το άλλο, να δω τι θ’ απογίνουμε…
      Υ.Γ. νομίζω άσχημη επιλογή ημέρας να απαντήσω σε σχόλια. Πολύς ο πεσιμισμός σήμερα… 😏

      Reply
  • Avatar
    Alexandra -The Smiley Mom 25/01/2019 at 01:33

    Ηλέκτρα μου αρχικά μας σευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια. Δεύτερον να σου πω ότι δεν γλυτώνεις και θα τα δανειστείς τα βιβλία και μετά πρέπει να με ξαναδείς για να μου τα επιστρέψεις. Τριτον, η γενιά των μαμάδων μας έχουν ένα θέμα με το αυτομαστιγωμα και κυρίως θεωρώ ότι είναι πιο έντονο σε αυτές που “εκπαιδεύτηκαν” να είναι σύζυγοι, μανάδες, αδερφές αδερφών κτλ. Για να δεις λοιπόν τι σου είναι ο τρόπος που μεγαλώνουμε είχα διαβάσει ΚΠ στιγμή ότι ο λόγος για τον οποίο οι γυναίκες κατηγορούνται ότι μιλούν πολύ είναι λόγω του ότι έχουν μεγαλώσει σε πατριαρχικές οικογένειες όπου εκτός ότι στερούνταν το δικαίωμα συζήτησης όταν έπρεπε να μιλήσουν χρειαζόταν να πουν περισσότερα για να πείσουν. Οπότε από όπου κι αν το πιάσεις ! Είσαι σε καλό δρόμο και συνέχισε έτσι 😘

    Reply
    • Ηλέκτρα
      Ηλέκτρα 09/03/2019 at 13:11

      Αλεξάνδρα, πόσο μ’ αρέσει αυτό το interaction και οι συζητήσεις μεταξύ blog και bloggers!
      Αυτή η εξήγηση με τις γυναίκες που έπρεπε να μιλήσουν πιο πολύ και να πείσουν στέκει.
      Για όσους άντρες δε βάζουν γλώσσα μέσα, υπάρχει καμιά έρευνα;
      😂

      Reply
  • Avatar
    Little Hope Flags 24/01/2019 at 17:06

    Λοιπόν νομίζω ότι έχεις περάσει στο επόμενο επίπεδο Τζεντάι και σύντομα θα προαχθείς σε αρχιτζεντάι. Κοινώς έχεις αλλάξει τις προτεραιτότητες σου και όλα αυτά που αφήνεις να σε επηρεάζουν. Γουελ νταν μαι ντίαρ! Και το ηθικό δίδαγμα: ούτε το μπολ δεν τη θέλει τη φασολάδα 😅
    Άλκηστη

    Reply
    • Ηλέκτρα
      Ηλέκτρα 18/03/2019 at 12:45

      Άλκηστη, μπαααααα, δε νομίζω ότι αξίζω τα συχαρίκια.
      Μια φορά ήταν αυτή, πάει πέρασε. Δεν θα το ξανακάνω (το υπόσχομαι 😛)
      Όσο για τη φασολάδα, τώρα που ανοίγεις σπιτικό και δουλειές, θα την κάνεις κι εσύ, θες δε θες, τραστ μι…
      😄

      Reply

    Please Post Your Comments & Reviews
    Cancel reply

    Your email address will not be published. Required fields are marked *

    This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

    Next Post
    Previous Post
    Welcome!

    Welcome!

    About me

    Γεια! Είμαι η Ηλέκτρα, σύντροφος, μητέρα, φίλη, ιδιωτική υπάλληλος, dreamer. Στον ελεύθερο χρόνο μου... Χα! Ελεύθερος χρόνος! Καλό!...

    ελα να με γνωρισεις καλυτερα!

    ΑΣ ΣΥΝΔΕΘΟΥΜΕ!

    Instagram

    Chocolate cookiez w/ PB chips 🍪 #chocolate #cho Chocolate cookiez w/ PB chips
🍪
#chocolate #chocaholic #peanutbutter #peanutbutterlover #pb #cookies #cookieartist #cookieoftheday #cookiestagram #cookielove #cookietime #cookiesofinstagram #monstercookies
    "Είμαι άνθρωπος της επικοιν "Είμαι άνθρωπος της επικοινωνίας. 

Και μ’ αυτό, δεν εννοώ υπεύθυνη επικοινωνίας κάπου. Όταν λέω επικοινωνία, δεν εννοώ εταιρική, μαρκετίστικη κλπ (κι ας το’ χω σπουδάσει). 

Όχι, εννοώ επικοινωνία επικοινωνία. Ουσιαστική. Αυτή που όταν έχεις να πεις κάτι, το λες. Που όταν δεν έχεις, σιωπάς. Που όταν πιστεύεις ότι κάτι πρέπει να γίνει διαφορετικά για να βελτιωθεί η ζωή/η καθημερινότητα/η δουλειά/το οτιδήποτε, λες τη γνώμη σου. Που όταν κάνει κάποιος λάθος, το επισημαίνεις. Που όταν κάνεις εσύ, ζητάς συγνώμη. 

Όσον αφορά τα παιδιά, η επικοινωνία είναι μαστ. Είναι το άλφα και το ωμέγα. Είναι αυτό που χτίζει τη σχέση ή αυτό που τη χαλάει. Έχει την τάση να μπλέκεται στα πόδια του «Μαμ, κακά και νάνι», όσον αφορά τις προτεραιότητες που μπορεί να έχει ένας γονιός. Με τα παιδιά, δεν σε παίρνει να μη λες όλη την αλήθεια. Προσαρμοσμένη ανά ηλικία ναι, αλλά αλήθεια."
.
Αποσπάσματα από το σημερινό μου ποστ.
Μπες στο www.justelectra.gr να το διαβάσεις ολόκληρο. 
Πιστεύεις κι εσύ πως η επικοινωνία με τα παιδιά μπορεί να είναι εύκολη και δύσκολη συνάμα; 

#communicate #communication #comunicatingwithouttalking #communicatingwithkids #justelectra
    Σήμερα το μενού έχει κούκιζ Σήμερα το μενού έχει κούκιζ...
😋
#badboys #droolingalready #chocolate #chocaholic #dulcedeleche #carameldelight #cookies #cookieartist #cookieoftheday #cookiestagram #cookielove #cookietime #cookiesofinstagram #monstercookies
    Δέντρο, δε θα μου λείψεις. Γ Δέντρο, δε θα μου λείψεις. 
Γιατί έφτιαξα μια εξίσου όμορφη  και ζεστή γωνιά τώρα στη θέση σου.
Until next year...
#fightingpostholidayblues
    Από την Τετάρτη είχε στηθεί Από την Τετάρτη είχε στηθεί ο κορμός του δέντρου στο σαλόνι, σκέτος, χωρίς κλαδιά.
- Λείπει ένα κομμάτι του κορμού, έχω φάει τον κόσμο, δε βρίσκω τίποτα, έλεγε επί 3 μέρες ο Νίκος.
- Ωχ, έχεις δίκιο, και τώρα; Θα είναι έτσι κουτσουρεμένο το δέντρο μας φέτος; απαντούσα εγώ.
Και δώσ' του ξανά ψάξιμο στο υπόγειο.
Τελικά αποφασίσαμε να το στολίσουμε όπως ήταν, κουτσουρεμένο.
Όταν όμως αρχίσαμε να βάζουμε τα κλαδιά είδαμε ότι δε λείπει τίποτα τελικά. 
- Η άνοια είναι μεταδοτική; τον ρώτησα.
- Όχι, μόνο η βλακεία, μου είπε και ηρέμησα.
Μετά σειρά είχαν τα λαμπάκια. 
Αν υπάρχει κατηγορία ανθρώπων που συλλέγουν χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, σ' αυτήν σίγουρα ανήκουμε κι εμείς. 
Αφού τυλίξαμε τα 4 σετ των μισοκαμένων λαμπακίων στο δέντρο-κοκορέτσι, βρήκαμε το πέμπτο, το καινούργιο, που είχαμε αγοράσει πέρσι. Ξαναξετύλιγμα το κοκορέτσι, ξανατύλιγμα με τα καινούργια λαμπάκια.
Και όλα αυτά με έναν Ορφέα και έναν Φοίβο να κάνουν ό,τι περνάει απ'το χέρι τους να διευκολύνουν την κατάσταση 😏.
Εν τέλει, μετά από 3μερο στολισμό, έχουμε πλέον κι εμείς έτοιμο το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας. Κομματάκι αργά η αλήθεια είναι στην έχω-στολίσει-από-αρχές-Νοέμβρη εποχή Covid-19, με την κουτσουρεμένη ψυχολογία. 
Τουλάχιστον δεν είναι κουτσουρεμένο το δέντρο όμως...
Και του χρόνου! 🎄
#quarantinelife #quarantinediaries #christmascountdown #ohchristmastree #nikos #orfeas #foivos #3guyzandagirl #justelectra
    Μερικές φορές είναι καλό να Μερικές φορές είναι καλό να παίρνεις τα βουνά...
🏔🚶‍♀️
#thismesswerein #natureheals #orfeas #foivos #justelectra
    Καλό φθινόπωρο... 😜 #summernotover Καλό φθινόπωρο...
😜
#summernotover λέμε #justelectra
    Απ' τα πιο περίεργα γενέθλια τα φετινά.

Δεν τραβήχτηκαν ούτε φωτογραφίες ούτε βίδεα ούτε έγιναν οι αρμόζουσες προετοιμασίες ούτε τραγουδήθηκαν τα χρόνια πολλά στα κινέζικα, πρώτη χρονιά μετά από δεν ξέρω κι εγώ πόσες. Το ελληνικό και το αγγλικό τραγουδήθηκαν βεβαίως, το κλάμα όμως που τα συνόδευε ήταν τελικά πιο βαρβατίλα και υπερίσχυσε.

Βλέπεις όταν έχεις ένα μωρό άρρωστο και κάνεις σχέδια, εκείνο γελάει. Που δε γελάει δλδ, καθόσον άρρωστο, οπότε απλώς αμπελοφιλοσοφώ, παραπαίοντας από την κούραση, μη δίνεις σημασία. 

Ακόμα και τα κονφετί έσκασαν απροσάρμοστα, πάνω ακριβώς από την τούρτα, με αποτέλεσμα να βγάζουμε πολύχρωμα χάρτινα κυκλάκια από την επικάλυψη, τα πιάτα και τα ποτήρια μας. Φυσικά τα πάντα όλα μαζεύτηκαν σε χρόνο ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε πριν καταφέρουν να περάσουν στην αιωνιότητα με μια φωτογραφική απεικόνιση. 

Τα μόνα που θα μείνουν τελικά είναι 1) αυτή η φωτό από τα προσωποποιημένα κονφετί (ποιός ήρθε;), που χα, εννοείται πως είναι τραβηγμένη σε άλλη στιγμή, ανύποπτης και σπάνιας χαλαρότητας, 2) ένας ελαφρύς στομαχόπονος από τα 2 ελαφριά κομμάτια τούρτας και βεβαίως 3) η κάρτα χάπι μπάριντεϊ του Ορφέα!

Να είμαστε καλά και υπάρχει χρόνος για όλα τ' άλλα.

Peace and love y' all ✌❤

#birthdaygirl #3guyzandagirl #justelectra
    Δεν ήταν καλοκαίρι, αν δεν έ Δεν ήταν καλοκαίρι, αν δεν έφαγες καρπούζι...
🍉🍉🍉🍉🍉
Καλό μήνα, καλό Σεπτέμβρη!
.
#watermelon #happyseptember #summernotover #justhavingfun #justelectra
    Στον Ορφέα φοράγαμε ανέκαθεν αντιηλιακό μαγιό. Όσο ήταν ακόμα μωρό, φορούσε αυτά τα ολόσωμα, ξέρεις, τα τύπου μπακ-του-δε-θέρτιζ.

- "Το κακόμοιρο, θα σκάσει! Γιατί δεν του βάζετε ένα νορμάλ μαγιό;" και άλλα σχόλια της ίδιας λογικής έχουμε ακούσει πάμπολλες φορές. 

Ο Νίκος φόρεσε αντιηλιακή μπλούζα τα τελευταία 2-3 χρόνια και αναρωτιόμαστε πως την έβγαζε όλα τα προηγούμενα χωρίς αυτήν, μιας και αρπάζει εύκολα το καμάρι μου.

Όπως είναι φυσικό, δεν θα μπορούσε να λείπει ο Φοίβος από την εξίσωση. Συνεχίζει την παράδοση του αδερφού του, μόνο που στη δική του περίπτωση είναι αμέρικαν-σέρφερ-γκόινγκ-μπακ-του-δε-θέρτιζ.

Η μόνη που το έπαιζε ανέμελη ήμουν εγώ. Φέτος όμως, που το κυνηγητό πήγε σύννεφο και η ώρα στη σκιά λιγόστεψε επικίνδυνα, δεν είχα άλλη επιλογή. Αγόρασα μια και για την πάρτη μου και πολύ καλά μου έκανα.

Πλέον φοράω την ωραία μου αντιηλιακή μπλουζίτσα, πασαλείβομαι με τις κρέμες μου στα υπόλοιπα σημεία και... Κιουρία. Κουβαδάκια, φτυαράκια και φύγαμε.

Αν θέλουμε να κρατήσουμε κάτι από το 2020, αυτό ας είναι η ανάγκη για προστασία. 

Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει προστατεύομαι.

#sunprotection #sunprotectionclothing  #summernotover #summeringreece #summer2020 #3guyzandagirl #atthebeach #coronavirustimes #protectyourself #protectyourskin #juststaysafe #justelectra
    Προσπαθώντας να ρουφήξουμε Προσπαθώντας να ρουφήξουμε όσο καλοκαίρι απέμεινε... 💦
.
#summer2020 #summernotover #summervibes #partyof4 #3guyzandagirl #orfeas #atthebeach #justhavingfun #justelectra
    Σαλαμύκονος . #holidays2020 #holidaysin Σαλαμύκονος
.
#holidays2020 #holidaysingreece #covidtimes #staysafe #staystrong #stayhealthy #justelectra
    #newpost σήμερα με ένα θέμα καθαρά γονικό. Ένα θέμα 🆘️ που καίει και τσουρουφλίζει. 🔥

Που κρύβεις τα γλυκά που δεν θες να καταβροχθίσουν τα παιδιά σου;

Και τι κάνεις όταν τα παιδιά ανακαλύπτουν το secret stash σου;

Μπες να διαβάσεις ⬆️ και να δώσεις ιδέες γιατί τα πράγματα είναι σοβαρά... #sweets #sweettreats #sweettooth #kids #kidseatinghabits #secretstash #secretstashsweets #hidingfood #hidingfromthekids #chocolates #chocolatelovers
#chocaholic #orfeas #foivos #justelectra
    Σήμερα έβαλα τα φλιπ-φλοπς μου και πήγα παραλία...
#spring2020 #atthebeach
    Η βαφή μου είναι καλύτερη απ'τη δική σου!

#ο_μονος_που_δεν_θα_χρειαστει_κομμωτηριο_βγαινοντας #καλα_ισως_ενα_χτενισματακι  #messyhairdontcare #lockdownhair #foivos #φοιβος #babyboy #almost2 #justtakeiteasy #justelectra
    Μετά το πρόστυχο προηγούμενο ποστ, μια προσπάθεια για εξιλέωση. 
Και για να τιμήσω άλλη μια παράδοση, ελληνική, όχι της οικογένειάς μου γιατί δεν την τρώγαμε ποτέ, έφτιαξα σήμερα μαγειρίτσα, αλλά βίγκαν. Απρόσμενα νόστιμη!

Η συνταγή από @madamegingercom , με κάποιες παραλλαγές. - 1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
- 500 γρ. μανιτάρια πορτομπέλο
- 500 γρ. μανιτάρια πλευρώτους
- μισό ποτηράκι λευκό κρασί
- 100 γρ. ρύζι γλασέ
- μισό μαρούλι
- μισό ματσάκι μυρώνια ψιλοκομμένα (πρώτη φορά τα'βλεπα!)
- 1 λίτρο νερό ζεστό
- λάδι
- αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι (Η συνταγή λέει και για άνηθο και μάραθο, εμένα δε μου αρέσουν και δεν έβαλα. Επίσης, την επόμενη φορά θα βάλω όλο το μαρούλι. Λάδι δεν έβαλα τα 120 ml που λέει, έβαλα λιγότερο απ'το μισό, με το μάτι)

Για το ταχινολέμονο:
- 3 κ.σ. ταχίνι
- χυμός από 2 λεμόνια

Εκτέλεση: 
Σοτάρεις στο ελαιόλαδο τα κρεμμύδια, ξερό και φρέσκα, για 5 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Προσθέτεις τα μανιτάρια και σοτάρεις για άλλα 10 λεπτά σε δυνατή φωτιά. Σβήνεις με το κρασί και συνεχίζεις το σοτάρισμα λίγο ακόμα. Αλατοπιπερώνεις. Όταν έχει πιεί τα περισσότερα από τα υγρά του, ρίχνεις το ρύζι και ανακατεύεις. Προσθέτεις το 1 λίτρο νερό (θα βάλω λίγο ακόμα την επόμενη φορά), το μαρούλι και τα μυρώνια. Βράζεις με κλειστό καπάκι για 20-25 λεπτά. Παράλληλα ετοιμάζεις το ταχινολέμονο. Σε ένα μπολ βάζεις τις 3 κ.σ. ταχίνι, προσθέτεις λίγο λίγο τον χυμό λεμονιού και ανακατεύεις συνεχώς. Με μία κουτάλα, ρίχνεις σιγά σιγά 2-3 κουταλιές καυτό ζωμό από τη σούπα μέσα στο μείγμα του ταχινιού, ανακατεύοντας ζωηρά. Ρίχνεις αργά το ταχινολέμονο στη μαγειρίτσα, ανακατεύοντας συνεχώς και αφήνεις να σιγοβράσει για άλλα 2 λεπτά. Σβήνεις τη φωτιά, αφήνεις το φαγητό να “κάτσει” για 10 λεπτά και σερβίρεις.

Δεν ήμουν ποτέ των παραδόσεων. Αν ο 20χρονος εαυτός μου τα διάβαζε αυτά, θα με κορόιδευε. Εγώ μαγειρίτσα; Έστω και βίγκαν; 
Όμως η οικογένεια έρχεται για να σου το αλλάξει αυτό. Και το λόκνταουν να ενισχύσει την αλλαγή.
Γιατί θέλεις τα παιδιά να έχουν αναμνήσεις από στιγμές που μοιράζεστε μαζί. Και οι καλύτερες αναμνήσεις και παραδόσεις περνούν απ'το τραπέζι.

Καλή υγεία και χρόνια πολλά!
    Load More... Follow on Instagram

    FACEBOOK

    Translate please!

    el Greek
    af Afrikaanssq Albanianam Amharicar Arabichy Armenianaz Azerbaijanieu Basquebe Belarusianbn Bengalibs Bosnianbg Bulgarianca Catalanceb Cebuanony Chichewazh-CN Chinese (Simplified)zh-TW Chinese (Traditional)co Corsicanhr Croatiancs Czechda Danishnl Dutchen Englisheo Esperantoet Estoniantl Filipinofi Finnishfr Frenchfy Frisiangl Galicianka Georgiande Germanel Greekgu Gujaratiht Haitian Creoleha Hausahaw Hawaiianiw Hebrewhi Hindihmn Hmonghu Hungarianis Icelandicig Igboid Indonesianga Irishit Italianja Japanesejw Javanesekn Kannadakk Kazakhkm Khmerko Koreanku Kurdish (Kurmanji)ky Kyrgyzlo Laola Latinlv Latvianlt Lithuanianlb Luxembourgishmk Macedonianmg Malagasyms Malayml Malayalammt Maltesemi Maorimr Marathimn Mongolianmy Myanmar (Burmese)ne Nepalino Norwegianps Pashtofa Persianpl Polishpt Portuguesepa Punjabiro Romanianru Russiansm Samoangd Scottish Gaelicsr Serbianst Sesothosn Shonasd Sindhisi Sinhalask Slovaksl Slovenianso Somalies Spanishsu Sudanesesw Swahilisv Swedishtg Tajikta Tamilte Teluguth Thaitr Turkishuk Ukrainianur Urduuz Uzbekvi Vietnamesecy Welshxh Xhosayi Yiddishyo Yorubazu Zulu

    Recent Posts

    • Πού κρύβεις τα γλυκά που δεν θες να καταβροχθίσουν τα παιδιά σου;
    • Μιλώντας για τον Κορωνοϊό
    • Don't blame it on your hormones
    • Νέα μορφή ρατσισμού
    • ή αλλιώς αγάπη είναι...
    • Μια φαινομενικά απλή ζημιά στο σπίτι, εγείρει ερωτήματα...
    • Update με τα τελευταία μου νέα
    • ΑΝΕΡΓΙΑ-Αναζήτηση εργασίας

    Copyright © 2017 • just electra

    Υποθέτω πως είσαι ok με τη χρήση cookies... Ναι καλέΖαμέ!