Love actually (is)…

ή αλλιώς Αγάπη είναι…

Τι κι αν έχει περάσει η γιορτή του Αγίου, βοήθειά μας, Βαλεντίνου;

Πάντα υπάρχει χώρος για ένα ποστ αφιερωμένο στην αγάπη. Γιατί να τη γιορτάζουμε μόνο εκείνη τη μέρα δηλαδή;

Δεν πρέπει κάθε μέρα να υμνούμε όσα μας έφερε στο δρόμο μας τούτη εδώ η ζωή;

Οk, I’m cutting the bullshit now. Δεν προλάβαινα να γράψω πιο πριν, ορίστε, το παραδέχτηκα, φχαριστήθηκες τώρα; 😖

Εχεμ, ξαναγυρνάω στην πιο πάνω Ωωωωωωωμ κατάσταση.

🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄

Τι είναι τελικά αγάπη; 

Από χημείες και φυσικές δεν σκαμπάζω πολλά, πιο καλά τα πάω με τη μαγειρική. Οπότε μια μικρή, μικρούλα γεύση είναι η ακόλουθη:

🖤  Να μπουκώνεσαι σοκολάτα στα κρυφά σε μια γωνιά της κουζίνας ή κλειδωμένη στην τουαλέτα (#truestory) για να μη σε δουν άντρας και παιδιά. Η ζάχαρη κάνει κακό στην υγεία κι εσύ δε θες να πάθουν τίποτα, σωστά; 

🖤  Να χαίρεσαι με τον τρόπο που ένα μωρό καλωσορίζει με μικρές τσιριχτές φωνούλες την καινούργια μέρα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ξυπνάει στις 6 το πρωί (εντάξει, δε χαίρεσαι και τόσο πάντα. Σπανίως, τώρα που το σκέφτομαι…)

🖤  Να σας παίρνει ο ύπνος στον καναπέ, εσένα και το μωρό (σπάνιο βέβαια) και όταν εκείνο ξυπνάει, αντί να αρχίσει να τσιρίζει ως συνήθως, να επεξεργάζεται κάθε σπιθαμή του προσώπου σου, ξεριζώνοντας μια μια προσεχτικά τις βλεφαρίδες σου, να χώνει τουλάχιστον 3 δάχτυλα στη μύτη σου, αλλά 1 μόνο στο μάτι, αυτό που έχει το μεγαλύτερο νύχι φυσικά (σιγά μην προλάβαινα να του τα κόψω όλα) και να απλώνει χέρι στα μαλλιά σου, ξεριζώνοντας γρήγορα αλλά αποτελεσματικά ό,τι τρίχα είχε απομείνει πάνω από το μέτωπο, με αποτέλεσμα να γίνεις πιο καραφλή απ’ ότι πριν (βλέπε τα καλά του θηλασμού) 

Δες κι αυτό! 5 λόγοι γιατί είναι ωραίο να έχεις φίλους απ’ τα παλιά

🖤  Ο μεγάλος σου γιος (βλέπε Ορφέας) να σου λέει “Μαμά, σ’ ευχαριστώ πολύ που με προσέχεις τόσο, που με ταίζεις με φαγητό φτιαγμένο απ’ τα χεράκια σου και με ντύνεις όμορφα, που παρόλο που είσαι κουρασμένη βρίσκεις χρόνο να με διαβάσεις, που πάντα ακούς με ενδιαφέρον αυτά που σου λέω!” Για κάτσε, δεν τα έχει πει ποτέ αυτά ο Ορφέας. Ούτε πρόκειται. Παραληρώ. Νίκοοοοο, τα χάπια μου!

🖤  Ο καλός σου από την άλλη, αφού σου φέρει τα χάπια σου, να σου ψιθυρίζει με γλυκά ροχαλητά στο αυτί, όσο σε κρατάει αγκαλιά για να “χαλαρώσεις και να μπορέσεις να κοιμηθείς” 🤨

🖤  Να σου φέρνει λουλούδια του Αγίου Βαλεντίνου παρόλο που είσαι τόσο συνειδητοποιημένα “κατά της εμπορικοποίησης των ανθρωπίνων συναισθημάτων και στην-τελική-έλεος-πια-με-τις-καρδούλες-και-το-κόκκινο-χρώμα”

🖤  Να πακετάρει τα παιδιά όπως όπως με τις πιτζάμες κάτω από τα μπουφάν για να έρθει να σε μαζέψει από την στάση του λεωφορείου όπου το περίμενες επί ματαίω (πρωτότυπο) 20 ολόκληρα λεπτά (γιατί είχες κανονίσει να βγεις ΜΟΝΗ ΣΟΥ, αφήνοντας τον ΜΟΝΟ ΤΟΥ με τα παιδιά), προσφερόμενος να σε πετάξει μέχρι το μετρό για να μην αργήσεις στο ραντεβού σου

🖤  Να τα βρίσκεις μαζί του ακόμα κι όταν δεν τα βρίσκεις. Να ξέρεις ότι θα τον αγαπάς πάντα no matter what. Σε κάνει πάντα να κατουριέσαι απ’ τα γέλια αφού (πράγμα όχι και τόσο δύσκολο μετά από 2 γέννες)…

🖤  Να σε κυνηγάει η μάνα σου από πίσω ακόμα και στα 60 σου για να πιείς “όοοοολη την πορτοκαλαδίτσα σου, τώρα που είναι φρέσκια-φρέσκια, μην περάσει η ώρα και φύγουν όλα τα θρεπτικά συστατικά” και να φας και την τελευταία μπουκιά φαγητού γιατί ως (παγκοσμίως) γνωστόν “είναι η δύναμή σου” (αγάπη ελληνίδας μάνας, λέγεται και πρήξιμο ή παχυσαρκία εννίοτε)

🖤  Να έχεις σμπαραλιασμένη μέση από τα χρόνια και τις δουλειές και παρόλ’ αυτά να παίρνεις το εγγόνι σου αγκαλιά και να το βολτάρεις  στο σαλόνι γιατί έχεις 2 ολάκερα 24ωρα να το δεις και δε βαστάς μακριά του. Τώρα που το ξαναβλέπεις πρέπει να έχει ψηλώσει και μισό μέτρο χαλαρά και “Είσαι σίγουρη πως σου έκλεισε και το μάτι συνομωτικά όταν το ρώτησες αν έκανε κακά του. Το άτιμο, είναι πανέξυπνο!”

🖤  Να έχει πάει η ώρα 2 το πρωί και να κάθεσαι να γράφεις το συγκεκριμένο ποστ και να κάνεις edit στις φωτογραφίες για τη φίλη συ-μπλόγκερ που στο πρότεινε κάααααποια στιγμή, μπορεί και πριν από ένα μήνα χαλαρά

Υ.Γ. 1 Τα παραπάνω είναι αφημένα εδώ, σ’ αυτή τη γωνιά, ως η συμμετοχή μου στο τσάλεντζ της αγαπημένης Άλκηστης – Little Hope Flags

Υ.Γ. 2 Επειδή μου άρεσε πολύ η ιδέα της (btw, σου έχω ξαναμιλήσει για εκείνη αν θυμάσαι), νομίζω θα επανέλθω εδώ στο μέλλον κάνοντας update σε σκέψεις και συναισθήματα. So stay tuned

Υ.Γ. 3 Τυχαίο ότι το ανέβασα Τσικνοπέμπτη; Είναι κι αυτό στα πλαίσια της αγάπης! Του φαγητού βεβαίως βεβαίως… 😝🤪

 ☮️ & ❤️ y’ all