5 λόγοι γιατί είναι ωραίο να έχεις φίλους απ’ τα παλιά

Πως είναι να συναντάς φίλους που είχες χρόνια ή και δεκαετίες να δεις; Που τους περισσότερους τους θυμάσαι σαν παιδιά ή στην καλύτερη, σαν εφήβους;

Και στην τελική, γιατί είναι ωραίο να έχεις τέτοιους φίλους, από τα παλιά;

Την προ-προηγούμενη Κυριακή είχε κανονιστεί Reunion με τα παιδιά από το Δημοτικό. Όχι το Δημοτικό του γιού μου, δεν έχει πάει ακόμα!

Το ΔΙΚΟ ΜΟΥ Δημοτικό εννοώ.

Όσο κουλό κι αν ακούγεται, κρατάμε επαφές με τα παιδιά από εκείνες τις εποχές. Που ΟΚ, ο όρος παιδιά είναι σχετικός, το λες και χαριτολογώντας. ΣΟΡΥ ΓΚΑΪΖ!

Κάνα μήνα πριν λοιπόν είχαμε καταλήξει ότι θα βρισκόμασταν για εξοχικό πικ νικ στην πόλη, μετά της οικογενείας του ο καθένας. Βρήκαμε το μέρος, τη μέρα και την ώρα και περιμέναμε (με αγωνία κάποιοι, ανάμεσά τους κι εγώ ομολογώ) να περάσει ο καιρός να έρθει η ώρα της συνεύρεσης. Αυτό που δεν περιμέναμε ήταν να βρέχει καρεκλοπόδαρα το συγκεκριμένο Σουκου. Κακώς βέβαια, γιατί τις τελευταίες εβδομάδες, ο καιρός χαρακτηρίζεται αν όχι αλλοπρόσαλλος και ό,τι να’ ναι, τότε τουλάχιστον ευμετάβλητος. Το σχέδιο ευτυχώς δε βούλιαξε στα ρηχά, μιας και η καλή νεράιδα του παραμυθιού βρήκε τη λύση και μας περιμάζεψε όλους σπίτι της για να μη γίνουμε η Πέππα και η παρέα της στη βροχή. Και λέω καλή νεράιδα την πρώην συμμαθήτριά μου γιατί μόνο μια νεράιδα θα μπορούσε με το μαγικό της ραβδί να οργανώσει έτσι την κατάσταση, να κάνει λαμπίκο το σπίτι μέσα σε μία μέρα και να φτιάξει και μαρμελάδα μία μόλις ώρα πριν αρχίσει να καταφτάνει ο κόσμος (😱). Εγώ πρέπει να φέρω 2-3 τέτοιες νεράιδες σπίτι για να μου το συμμαζέψουν και πάλι θα τους πάρει βδομάδα στάνταρ.

Όταν φτάσαμε, καθυστερημένοι εννοείται, τους βρήκαμε εκεί ήδη. Δεν είχαν καταφέρει όλοι να έρθουν, δεν είχαμε καν καταφέρει να βρούμε τους περισσότερους για να τους ενημερώσουμε. Κάποιοι δεν ζουν πλέον Αθήνα, τι λέω, δε ζουν καν Ελλάδα. Για τους πιο πολλούς δεν είχαμε στοιχεία επικοινωνίας, τηλέφωνα, κοινούς γνωστούς κλπ. Αν για κάτι είμαι ευγνώμων όμως, είναι για το πως, όταν θέλει, το Facebook, καταφέρνει να μας ενώνει. Θέληση να υπάρχει…

Δες κι αυτό! Μερικές ενστάσεις για το τι τρώνε τα παιδιά μας στον παιδικό σταθμό

Τα κουτσούβελα ξεκίνησαν αμέσως να παίζουν μαζί, σχετικά ήσυχα, το οποίο γενικά θεωρείται τρομακτικό, στην προκειμένη περίπτωση όμως ήταν μάλλον φυσιολογικό, μιας και ήταν λίγα. Α, και δεν υπήρχαν άλλα αγόρια, πέρα απ’ τον δικό μου. Βασικό κι αυτό. Οι «μεγάλοι» (μπρρρρρ…) κάτσαμε σαλόνι και αρχίσαμε να «ξανασυστηνόμαστε». Είχαν περάσει τόσα χρόνια άλλωστε.

«Που δουλεύεις;», «Πόσο χρονών είναι το παιδί σου;» ή «Πότε παντρεύτηκες;» ήταν από τις σίγουρες ερωτήσεις εν μέσω μπουκωμάτων με παγωτίνια, τσουρέκι γεμιστό με σοκολάτα και handmade muffins. Γενικά όμως, τα θέματα συζήτησης ήταν ποικίλα. Από ταξίδια, και επαγγελματικούς προσανατολισμούς μέχρι θρησκευτικές πεποιθήσεις και προβλήματα με πεθερές. Οι αναφορές στο παρελθόν ήταν λίγες και καλές. Όχι ότι δεν θα μπορούσαν να είναι και περισσότερες, αλλά είναι νομίζω ελπιδοφόρο το να αισθάνεσαι ότι θέλεις να μάθεις καινούργια πράγματα γι’ αυτόν που έχεις απέναντί σου και όχι να αγκυροβολείς σε ό,τι είχατε ζήσει παλιά. Δε βοήθησε βέβαια κι ο χρόνος. Πώς να χωρέσει όλος αυτός ο όγκος πληροφοριών μέσα σε ένα μόνο απόγευμα; Γι’ αυτό, πριν τελειώσει η βραδιά, υποσχεθήκαμε στους εαυτούς μας ένα ρεπετέ. Για να πούμε όσα δεν προλάβαμε, να δούμε κι άλλους που δεν καταφέραμε και γενικά, να ξαναζήσουμε την εμπειρία.

Φεύγοντας, ανακαλύψαμε ότι η συνάντησή μας είχε και φιλανθρωπικό χαρακτήρα, μιας και 2 από τις έξτρα καρέκλες που είχε φέρει μαζί της μια πρώην συμμαθήτρια είχαν ξεχαστεί στην είσοδο της πολυκατοικίας και είχαν κάνει φτερά.

Τελικά όμως, τι είναι αυτό που κάνει τέτοιες φιλίες τόσο μοναδικές; Γιατί είναι τόσο όμορφο να έχεις φίλους απ’ τα παλιά;

Έχω 5 λόγους γι’ αυτό:

• Γιατί σε ξέρουν καλά και μπορούν να διακρίνουν πότε λες μαλακίες
• Γιατί κατά πάσα πιθανότητα θα είναι εκεί για άλλα τόσα χρόνια
• Γιατί θα έχετε να λέτε πολλές ιστορίες στα γεράματά σας από τότε που ήσασταν παιδιά
• Γιατί μπορεί τα ίδια σας τα παιδιά να συνεχίσουν την όμορφη σχέση
• Γιατί στην περίπτωση που κερδίσεις το τζόκερ θα ξέρεις ποιους να εμπιστευτείς

Ευτυχώς τα γεράματα αργούν ποοοολύ ακόμα, δυστυχώς το τζόκερ ακόμα περισσότερο, οπότε έχουμε πολλές ευκαιρίες για καινούργιες συναντήσεις, καινούργια μπουκώματα, καινούργιες φιλανθρωπικές προσφορές.

Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν…