Hey! Remember me?

Πόσος καιρός πέρασε από την τελευταία φορά που πόσταρα; Ούτε που θυμάμαι καλά καλά. Και 6 μήνες πριν να ήταν, που κάπου εκεί το τοποθετώ δηλαδή, μου φαίνονται τουλάχιστον διπλάσιοι. Συνέβησαν τόσα πολλά άλλωστε αυτό το διάστημα που πιο εύκολα θα χωρούσαν σε μια περίοδο 10-12 μηνών. Αλλαγές, αγωνίες, χαρές, λύπες. Μεγάλη γκάμα και εναλλαγή συναισθημάτων και εμπειριών, άλλοτε γνώριμων, άλλοτε πρωτόγνωρων και διαφορετικών. Δε σου κρύβω βέβαια ότι οι πιο πολλές φλέρταραν με άγχος. Και φυσικά, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, όταν σκάει ένα πράγμα, σκάνε μετά και πολλά άλλα μαζί. Ταυτόχρονα. Να έχεις να παίζεις. Και να τα παίζεις.

Από όλα αυτά όμως που έζησα και ζω το τελευταίο διάστημα, θα επικεντρωθώ γι’ αυτή τη φορά μόνο σε ένα. Το πιο σημαντικό. Ποιό είναι αυτό;

ΟΠΤΙΚΟ QUIZ (για να δούμε αν μπορείς να μαντέψεις τι τρέχει βάσει της φωτογραφίας  που ακολουθεί):

Σε ποιον πιστεύεις ότι ανήκει η κοιλιά στα δεξιά;

Όχι;

Σε μπερδεύει το επαναλαμβανόμενο μοτίβο;

I’ll give you a hint.

Η μια είναι του Ορφέα, η άλλη δική μου.

Τώρα;

Ακόμα όχι;

Zoom out please!

Ε, τώρα το’ χεις νομίζω.

Αυτό, ναι ναι! Αυτό που σκέφτηκες.

Το μικρό βάσανο θα αποκτήσει αδελφάκι-βασανάκι!

“Που, πως, πότε;” θα ρωτήσεις με αγωνία (λέμε τώρα).

Προσπερνώντας τις αδιάκριτες ερωτήσεις σου (ντροπή σου εδώ που τα λέμε…), έχω να σου πω ότι αυτή τη στιγμή είμαι στον 9^ο μήνα ή για να είμαι πιο ακριβής, έχω μπει στην 34^η εβδομάδα, ήτοι έχω ακόμα λίγο καιρό μπροστά μου.

“9^ο και έχεις ακόμα καιρό μπροστά σου;” θα ρωτήσεις αν είσαι εκτός του παιχνιδιού. “Πόσο σκοπεύεις κοπελιά να κυοφορείς; Κάνα χρόνο; Και τι ακριβώς; Τον Dumbo;”

Οι βετεράνοι όμως του σπορ θα καταλάβουν τι εννοώ. Γιατί υπάρχει, η αλήθεια είναι, μια σύγχυση με τους γυναικολόγους, τους μήνες, τις εβδομάδες. Στο πρώτο παιδί φρικάρεις όταν ακούς ότι διανύεις τον 10^ο μήνα της εγκυμοσύνης, στο επόμενο παιδί είσαι cool.

Έχω να σου πω επίσης (επειδή ρωτάς επίμονα δηλαδή) ότι ΚΑΙ το δεύτερο θα είναι αγόρι.

Με άλλα λόγια, θα χρειαστώ όοοοση συμπαράσταση μπορώ να βρω και όοοοοσα κύματα θετικής ενέργειας μπορείς να στείλεις κατά δω μεριά, ούτως ώστε το δεύτερο αυτό μπεμπέ να μας βγει κομματάκι πιο γαλήνιο, συνεργάσιμο και υπναράδικο.

Μπορείς να το κάνεις αυτό για μένα;

Η οικογένειά μου σ’ ευχαριστεί προκαταβολικά.

Για να καθησυχάσω και μερικές έγνοιες που μπορεί να έχεις, το μπεμπέ είναι μια χαρά, έχει βρει πρόσφορο κοιλιακό έδαφος και είπε να κάτσει ν’ αράξει όσο μπορεί. Το να αράξει βέβαια σχετικό, διότι το δικό του άραγμα, όπως και του αδερφού του που προηγήθηκε, είναι συνώνυμο της κλωτσοπατινάδας. Η μαμά από την άλλη τράβηξε και τραβάει ορισμένα ζόρια με την υγεία και τα ψυχολογικά της, αλλά την τελευταία φορά που τη ρώτησα είναι μάλλον καλύτερα.

Ελπίζουμε σε υγεία, ευημερία και λιγότερο άγχος. Το αυτό επιθυμούμε φυσικά και δι’ υμάς.

Αυτά προς το παρόν.

🤗